آقا سانسورچی! عرض خود می‌بری و زحمت ما می‌داری! ما از پای نخواهیم نشست

۱۳۸۸ شهریور ۹, دوشنبه

رینگ تون جنبش سبز (مخصوص تلفن همراه)



به گزارش موج سبز آزادی، آهنگ بدرود ای زیبا، یکی از مشهورترین آثار
موسیقی مقاومت ضدفاشیسم در ایتالیای دوران جنگ جهانی دوم است. در حالی که
شاعر اصلی این اثر مشخص نیست، این ترانه با الهام از آهنگ‏های محلی شمال
ایتالیا تا به حال توسط هنرمندان مختلفی بارها اجرا شده است.
فایل صوتی نماآهنگ تهیه شده و می تواند به راحتی
به عنوان رینگ تون تلفن همراه مورد استفاده قرار گیرد و نشانی از همبستگی
جنبش سبز را تداعی کند.
رینگ تون جنبش سبز را از اینجا دانلود کنید (470 کیلوبایت)
لطفا در انتشار این رینگ تون کمک کنید تا هر چه بیش تر همبستگی جنبش را
به همگان نشان دهیم.

ترجمه فارسی ترانه "بدرود ای زیبا":

یکروز از خواب برخاستم
بدرود ای زیبا، بدرود ای زیبا، بدرود ای زیبا، بدرود، بدرود
یکروز از خواب برخاستم
دشمن همه جا را گرفته بود
ای مبارز، مرا با خود ببر

آه بدرود ای زیبا، بدرود ای زیبا، بدرود ای زیبا، بدرود، بدرود
ای مبارز، مرا با خود ببر
که من آماده شهادت هستم
تا چون یک مبارز کشته شدم
ای مبارز

آه بدرود ای زیبا، بدرود ای زیبا، بدرود ای زیبا، بدرود، بدرود
تا چون یک مبارز کشته شدم
ای مبارز
تو باید مرا به خاک سپاری
مرا در کوهستان به خاک سپار

آه بدرود ای زیبا، بدرود ای زیبا، بدرود ای زیبا، بدرود، بدرود
مرا در کوهستان به خاک سپار
و گلی‌ بر قبر من بکار
و آنان که از کنار قبر من می‏کذرند

آه بدرود ای زیبا، بدرود ای زیبا، بدرود ای زیبا، بدرود، بدرود
و آنان که از کنار قبر من می‏کذرند
رو به من خواهند گفت: "چه گل زیبایی"
این گل مبارزی است

آه بدرود ای زیبا، بدرود ای زیبا، بدرود ای زیبا، بدرود، بدرود
این گل مبارزی است
که برای آزادی جان داد

سلام سبز به همه‌ی سبزاندیشان دیار سبز

سلام،
یک سلام سبز
به همه‌ی سبزاندیشان دیار سبز شاهی
به همه‌ی سبزهایی که از شدت خفقان حاکم بر شهرهای کوچک مجبور شده اند دستبندهای سبزشون رو زیر آستینشون پنهان کنند. به سبزهایی که تا به حال حتی نتونستن بغض فرومانده در گلوشون رو ولو برای یک لحظه آزاد کنن.
این وبلاگ به منظور اطلاع رسانی در مورد برنامه های جنبش سبز راه اندازی شده. به خاطر جو ارعابی که در شهرستان ها و شهرهای کوچک حاکم هست، کار اطلاع رسانی با مشکلات زیادی رو به رو هست. از این رو، این وبلاگ راه اندازی شده تا گامی هر چند کوچک اما مؤثر در جهت آگاهی بخشی به همشهریان عزیز برداشته بشه. همه ی شما یک رسانه هستید. مخصوصا جوانانی که بیش تر با اینترنت سر و کار دارند، می تونن برنامه ها رو به اطلاع بقیه افرادی که به اینترنت دسترسی ندارند برسونن. بنابراین خواهش ما این هست که در انتشار مطالب و برنامه های اعلام شده در این وبلاگ از طریق پرینت و کپی و رسوندن اون به دست بقیه افراد و خانواده ها تلاش کنید، که رسانه شمایید.
هدف ما شنیده شدنه. می‌خواهیم صدای خودمون رو به بقیه هم میهنان و هم وطنان و همه ی انسان های آزادی خواه جهان برسونیم. به هیچ گروه خاصی وابسته نیستیم. این فقط یک تشکل کاملا مردمی و مستقل از هرگونه گروه یا حزب سیاسی است. هدف ما براندازی هم نیست. ما فقط می خواهیم از ابتدایی ترین حق یک انسان برخوردار بشیم و اون حق آزادی بیانه. ما می خواهیم حرف بزنیم، می خواهیم بپرسیم که رأی ما چه شد؟ شاید بگن خیلی ها قبل از شما پرسیده اند، ولی جواب نگرفتن شما هم دیگه بی خیال شین. نه ! این سؤال ساده ای نیست که به راحتی بشه از کنارش گذشت. هم وطنان ما برای گرفتن پاسخ این سؤال خون ها داده اند. ما می خواهیم بپرسیم که چرا پاسخ هم وطنان ما را با گلوله داده اید؟ می خواهیم بپرسیم که نداها، سهراب‌ها، اشکان‌ها، ترانه‌ها و ده ها جوان بی گناه دیگر، به کدامین گناه کشته شدند؟ ما به عنوان یک انسان و از سر وظیفه‌ انسانی و آن چه وجدان هر انسان آگاهی حکم می کند می خواهیم بپرسیم جواب خون های ریخته شده را چگونه و از چه کسی بگیریم؟
چرا صدا و سیما همه چیز را وارونه نشان می دهد؟ تا کی دروغ؟ تا کی عوام فریبی؟ این راهکارها دیگر جواب نمی دهد. مردم ما خیلی وقت است که دیگر فریب این سیاه کاری ها را نمی خورد. بیش از آن چه که این کودتاگران فکر می کنند مردم ما فرهیخته شده اند و به بلوغ اجتماعی و فرهنگی رسیده اند. اما کودتاگران هنوز اندر خم یک کوچه مانده اند و خیال می کنند با این دروغ پردازی هایی که هر روز از صدا و سیما و روزنامه های وابسته شان مثل کیهان و ایران منتشر می شود، می توانند ملت را بفریبند. چرا فیلتر سایت و توقیف روزنامه؟ مگر آن ها چه می‌گویند؟ با این وضع موجود، شما از کدام دموکراسی دم می زنید که ما آن را نه در تلویزیون و روزنامه، که در انتخابات هم که مظهر دموکراسی در هر کشوری است ندیده ایم؟!
ما می خواهیم با موج سبز هم و طنانمان همراه شویم. می‌خواهیم همگام با موج عظیمی که هم نوعان ما در سراسر کشور به راه انداخته اند، به خون خواهی و تظلم خواهی مردم کشور عزیزمان برخیزیم. و به آن ها بگوییم ما هم همراه شماییم. بس است این همه سکوت، تا به حال به قدر کافی نشسته ایم. وقت برخاستن است. کین درد مشترک هرگز جدا جدا درمان نمی شود.

چه كسي مي خواهد

من و تو ما نشويم

خانه اش ويران باد !

من اگر ما نشوم، تنهايم

تو اگر ما نشوي،

- خويشتني

از كجا كه من و تو

شور يكپارچگي را در شرق

باز بر پا نكنيم

از كجا كه من و تو

مشت رسوايان را وا نكنيم .

من اگر برخيزم

تو اگر برخيزي

همه بر مي خيزند


به امید ایرانی سبز و آزاد