تجمع اعتراضی دانشجویان دانشگاه علوم و فنون بابل

به گزارش خبرنامه امیرکبیر صبح چهارشنبه نهم دی ماه 1388 دانشگاه علوم و فنون مازندران شاهد تجمع اعتراضی دانشجویان این دانشگاه بود.
این تجمع در اعتراض به سیاست های برخوردی دولت کودتا با دانشجویان و خیل عظیم معترضین در روز عاشورا بود.
به گزارش خبرنگار خبرنامه امیرکبیر چند صد تن از دانشجویان دانشگاه علوم و فنون با در دست داشتن عکسهای دانشجویان زندانی این دانشگاه (مصطفی حسین زاده، امیر رمضانی و موسی جلالی خواه و همچنین مرتضی حاجی رئیس هیأت امنای دانشگاه علوم و فنون بابل) که در روز عاشورا دستگیر شدند خواستار آزادی آنها شدند.
دانشجویان با سر دادن شعارهای "دانشجوی زندانی آزاد باید گردد"، "دانشجو میمیرد ذلّت نمی پذیرد" و شعارهایی اعتراضی به مدت چند ساعت در محوطه دانشگاه تجمع کردند و همچنین با سردادن شعار "عذا عذاست امروز، روز عذاست امروز، ملت سبز ایران صاحب عذاست امروز" همدردی خود را با خانواده های قربانیان حوادث عاشورا و میر حسین موسوی اعلام داشتند.
در پایان یکی از اعضای انجمن اسلامی به نمایندگی از دانشجویان متحصن بیانیه ای را قرائت کرد و پس از پایان قرائت بیانیه دانشجویان به سمت سلف دانشگاه حرکت کرده و اقدام به اعتصاب غذا در جلوی درب سلف غذاخوری کردند.
دانشجویان همچنین در بیانیه خود خواهان آزادی مرتضی حاجی رئیس هیأت امنای این دانشگاه و وزیر دوره ریاست جمهوری خاتمی شدند.

عکس‌های ظهر عاشورا- 6 دی 88

دیروز تهران عاشورایی دگر بود ...

درگذشت رهبر معنوی جنبش سبز تسلیت باد

وز شمار"شرف"، هزاران بيش!

شب گذشته آيت الله منتظري عزيز درگذشت. گويا بايد "يتيم" و "بر پاهاي خودمان" به صبح آزادي برسيم. بدون همراهي او كه پدر معنوي همه ما بود. مردي كه چتر حمايت هايش، دلجويي هايش، بزرگي هايش آنقدر بزرگ بود كه"همه" را زير خود جاي داده بود. شايد اگر در جايي غير از ايران بود، مي شد باور داشت كه بيماري و كهولت سن موجب مرگ ايشان شده است. اما منتظري در حصري خانگي درگذشت و مسئول مرگ او، رژيمي است كه 20 سال زنداني اش كرد.رژيمي كه دستش به خون آلوده است.
زنداني بيست ساله كه هرگز اجازه نيافت از حصارهايش عبور كند، به مراقبتهاي بهتر پزشكي دسترسي يابد و تن شريف خود را براي داوا در اختيار پزشكان حاذق قرار دهد. او اما چنان بزرگ بود كه حصارها را تحقير كرد و به مدد رسانه جهاني اينترنت، وارد خانه قلب تك تك مردم و جهانيان شد و به دقيق ترين كلمه "عاقبتي به خير" يافت.

درگذشت اين عالم نستوه، خستگي ناپذير و بزرگوار را به بازماندگان ميليوني ايشان تسليت مي گويم. او رفت اما يادگاري گرانبهايي بنام آزادي خواهي و پشت پا زدن به قدرت را براي ما بر جاي نهاد. براستي سواگواري براي او، تقدير از فضيلتي بنام آزادي خواهي است.

پس اي پرچمهاي سياه افراشته باشيد براي اين سوگ.

و اي پرچمهاي سبز، برافراشته شويد براي اميد.

غمي كه با اميد همراه باشد، سوگ سازنده و غم رهايي بخشي خواهد بود. آن پدر تا آستانه آزادي با ما بود، راهش را ادامه خواهيم داد...
بابک داد

دوستان عزیز، برای قرار دادن لوگوی آیت‌الله منتظری از کد زیر استفاده کنید

<FONT color=#000000><SPAN style="position:absolute; left:0px; top:0px;">
<a target=_blank href="http://sabz-shahi3.blogspot.com/" _wpro_href="http://sabz-shahi3.blogspot.com/"><img border=0 src="http://www.fileden.com/files/2007/11/19/1593450/amontazeri.gif " _wpro_src="http://www.fileden.com/files/2007/11/19/1593450/amontazeri.gif " alt="r"></a></SPAN>

برنامه محرم سبز

الله اکبر دهه محرم، هر شب، رأس ساعت 10 (رسانه شمایید!)

ماه محرم در سنت مذهبی ایرانیان فقط برای عزاداری نیست، بلکه مهم‌تر از آن، ماه روشنگری و ظلم‌ستیزی است.

برای دریافت اعلامیه در اندازه بزرگ‌تر بر روی تصویر کلیک کنید.

فهرست شهدای جنبش سبز و روزهای اختصاص یافته به آن‌ها (مناسب برای چاپ و تکثیر)

برای دریافت در اندازه بزرگ‌تر روی تصویر کلیک کنید.

محرم سبز

محرم فرا میرسد و ملت ایران داغدار است؛ ملت ایران سوگوار است، اما ناامید نیست

امروز کوچه و خیابان و زندان و دانشگاه، غرق به خون مظلومان است. اما بارقه ای سبز در افق، به انتظار نشسته است؛ افقی که اگر فقط یک گام برداریم، پیش پای ما خواهد بود

سالهاست که دیکتاتور، با پول بیت المال، ذوب شدگان دست آموز خود را به جان ملت انداخته است. سالهاست که در خلوت سیاه شب، خون بیگناهان را بر زمین ریخته اند. اما امروز در خیابان آدم میکشند و آدمکشی خود را نمایشنامه میکنند و میگویند که اینها همه اغماض بود و از این به بعد بیشتر می کشیم!ا

فقط 6 ماه، با هم ایستادیم و نترسیدیم و دیکتاتور را چنان خوار کردیم که امروز خود را در پشت یک عکس پاره شده پنهان کرده است. کودتاچیان ترسیده اند و برای پنهان کردن ترس خود، میخواهند مردم را بترسانند. بزدلان مدعی مدیریت جهان، اکنون به آخر خط رسیده اند و تنها راه بقای خود را در خودزنی و نمایشهای مبتذل خیابانی میبینند. آری، ما ثابت کردیم که این بساط ظلم برچیدنی است. این استبداد حقیر، بی شک رفتنی است و ما تا آخر ایستاده ایم

فرصت کوتاه است. نباید به کودتاچیان مهلت دهیم که کشورمان را با تحریم و جنگ نابود کنند. نباید در خانه نشست و گفت استبداد رفتنی است؛ آری چنین است، اما سرنوشت ما، سکوت در برابر ظلم نیست! پس از این همه تحقیر، اکنون در پیشگاه وجدان خود موظفیم که بساط استبداد را به دست خود بر چینیم و این ننگ را از دامن کشور پاک کنیم

محرم، فرصتی است بزرگ برای بریدگان از ملت که همچون حر بن یزید ریاحی، کلاهخود از سر بردارند و به آغوش ملت بازگردند. در دهه سبز محرم، همه به خیابان می آییم تا نشان دهیم چرا قرنهاست که حق طلبی و ظلم ستیزی حسین (ع) را گرامی میداریم

در دهه سبز محرم، به نام مقدس انسان، به خیابان می آییم تا رای مان، کشور مان و حیثیت مان را پس بگیریم. به خیابان می آییم تا در گوش سنگین دیکتاتور فریاد بزنیم که ما صغیر نیستیم، بلکه انسانهایی رشید هستیم، آزاد هستیم، آزاده هستیم و زندگی ما از آن ماست و آن را هر طور که بخواهیم رقم میزنیم! به خیابان می آییم که امپراتوری ترس و دروغ و تحقیر را برای همیشه ویران کنیم

روزهای تاسوعا و عاشورای امسال، ایران یکپارچه فریاد نفی ظلم و استبداد خواهد بود
برگرفته از صفحه فیس‌بوک میرحسین موسوی

محرم سبز در راه است

بیانیه انقلاب سبز در دعوت عمومی برای شرکت در مراسم دهه محرم سبز :

لینک دانلود بیانیه با حجم بالا

لینک دانلود بیانیه با حجم کم

استنسیل برای محرم سبز:

دانلود استسیل با اندازه بزرگ‌تر

برنامه های جنبش سبز در محرم به تدریج تکمیل خواهد شد.

سبز باشید

فراخوان دانشجویان دانشگاه مازندران برای تجمع ۱۶ آذر در این دانشگاه

دانشجویان دانشگاه مازندران با صدور فراخوانی اینترنتی از تمامی دانشجویان این دانشگاه خواستند که در روز 16 آذر تجمع سبز خود را برای اعتراض به دولت کودتا برگزار نمایند.


به گزارش خبرنامه امیرکبیر این دانشجویان با ایجاد وبلاگی به آدرس www.umazar.persianblog.ir فراخوان خود را اعلام کرده اند. این فراخوان در حالی صورت می گیرد که کمتر از ده روز پیش هشت نفر از دانشجویان به اتهام تجمعات خرداد ماه این دانشگاه به 48 ماه زندان تعزیری و 120 ضربه شلاق محکوم شدند. در هفته ی گذشته نیز سه نفر دیگر از دانشجویان این دانشگاه به اتهام برگزاری تجمع 13 آبان هر کدام با یک ترم محرومیت از تحصیل روبرو شدند.


در فراخوان جمعی از دانشجویان این دانشگاه از دانشجویان خواسته شده است که در روز دوشنبه با علایم سبز، پلاکارد و ماسک سبز در دانشگاه حضور یابند.


همچنین بنا بر اعلام وبلاگ این دانشجویان حراست دانشگاه و نیروهای امنیتی با ایجاد شایعه ای مبنی بر تعطیلی روز دوشنبه در این دانشگاه، سعی در گمراهی دانشجویان برای جلوگیری از برگزاری این مراسم را دارند.


با وجود تمامی تدابیر محدود کننده ی مسئولین دانشگاه، دانشجویان در حرکتی خودجوش با ایجاد این وبلاگ و ارسال پیام های کوتاه در سطحی گسترده به یکدیگر اطلاع رسانی می کنند.

من آزادی گیرم میاد، ‌تو چی؟

چند روز پیش توی یکی از پست‌های قبلی کامنتی با این مضمون داشتم:

"من طرف داره حق هستم ولي فكر ميكنم اگه آقاي احمدي نژاد حق نباشه شما هم نيستيد داريد اشتباهاتونو به مردم تحميل ميكنيد تا خودتون سود ببريد مردم هم ساده و شما ميخواهيد.......
كه يه روز ميفهميد اشتباه كرديد كه اون موقع فايده نداره شايدم همين الان ميدونيد اشتباه ميكنيد اما مثل بت پرستان به فكر منافع خودتون هستيد.
مرگ بر كسي كه بد اين مملكتو ميخواد.
دروود بر كسي كه دوست دار مردم و مملكتش هست و براي پيشرفتش سختي ميكشه.
به اميد درست شدن تمام مشكلات . يا علي "

می‌خواستم پای همون کامنت جواب رو بنویسم. اما منصرف شدم و اینجا می‌نویسم. چون این ممکنه دغدغه‌ی فکری خیلی از افراد دیگری از این دست باشه، برای این که زحمت کامنت گذاشتن رو به اونها ندم، همین جا یک بار جواب رو می‌نویسم تا روشن بشن:
دست و دلم به این نمیره که دوست خطابت کنم، با این حال، دوست عزیز! گفتی که اشتباه می‌کنم و مردم رو هم تو اشتباه خودم غرق می‌کنم، تا به منافع خودم دست پیدا کنم! اما باید بگم که من خودم یکی از همین مردم هستم، بر خلاف آنچه که به ذهن شما خورانده شده، من خارجی نیستم و از بیگانه خط نمی‌گیرم. من رو با بیگانگان چه کار؟! من درد مردم رو با گوشت و پوست خودم حس می‌کنم، من خفقان و یاس رو از نزدیک توی چشمای مردم می‌بینم. حالا بگو تو در کجای این مردم جای داری که اینها رو نمی‌بینی؟
یه نگاهی به نظرسنجی بالا بنداز، متوجه می‌شی که مردم چی می‌خوان. من هیچ دستکاری توی آرا نکردم، تو هم می‌تونستی یکی از رأی دهندگان باشی، و احتمالا توی اون چند 10 درصد هستی! این‌جا برخلاف جامعه واقعی که توش زندگی می‌کنیم، دموکراسی برقراره، تو رأیت رو دادی، حرفت رو هم زدی، من هم جواب می‌دم، باز هم اگر به قلم اعتقاد داری می‌تونی حرف بزنی. اینجا لازم نیست کسی خفقان بگیره. پس حتما متوجه شدی که حق کدومه! تقلب؟ یا تلاش برای دموکراسی؟
می‌دونم از چی تعجب می‌کنی، از این که در قبال این همه وقت و زحمتی که اینجا صرف می‌کنم، چی گیرم میاد! یا شاید هم فکر کنی که بیکار هستم و از سر بیکاری و برای سرگرمی وقتم رو می‌ذارم. نه، اتفاقا مشغله کاری زیادی هم دارم، اما از همون فرصتی که برای استراحتم باقی می‌مونه استفاده می‌کنم و تا جایی که می‌تونم در این مسیر وقت می‌ذارم، تو این شهر کوچک با تمام سختی‌ها و خفقانی که درش حاکم هست، من از وقت و انرژی‌ام می‌ذارم تا شاید کمکی هر چند کوچک به پیشبرد اهداف مردم و گسترش امید در بین اونها کرده باشم. می‌دونم که این کار توی شهرهای کوچک خیلی مشکله و ممکنه خیلی کند پیش بره، اما من تلاش خودم رو انجام می‌دم، شاید بعضی وقتا امیدم کم‌تر شده باشه، اما هیچ وقت به این نتیجه نرسیدم که کارم اشتباهه، برعکس هر چه پیش‌تر می‌رم با دیدن تلاش و خستگی ناپذیری مردم بیش‌تر امیدوار می‌شم و قدم‌هام استوارتر می‌شه. اگر هم بخوام دست بکشم، نمی‌تونم، چون نقش خون روی صورت ندا هیچ وقت از ذهنم پاک نمی‌شه.
حتما پیش خودت می‌پرسی چی گیرم میاد، راستشو بخوای هیچی. می‌گم هیچی، چون احتمالا آزادی از نظر تو چیزی نیست. اما من آزادی گیرم میاد. حتما تو ذهنت می‌گی: آزادی؟! چه واژه غریبی!... من تعجبی نمی‌کنم، کسی که آزاده نیست، با آزادی هم میونه خوبی نداره. آدم‌هایی که تمام عمرشون عادت کردن شرف، آزادگی، و انسانیتشون رو با پول معامله کنن، باید هم آزادی براشون غریب باشه.. اما برای من خیلی بامفهومه، خیلی باارزشه، اون‌قدر باارزش که حتی اگر جانم رو هم در راه آزادی مردم سرزمینم بدم، باکی ندارم. می‌دونم که ممکنه قبل از این که بهش برسم، در راهش قربانی بشم، اما باز هم ادامه می‌دم. راستی تو هم لااقل یک بار امتحان کن، همه چی با پول معامله نمی‌شه،‌ چرا تو یکی از کسانی نباشی که برای آزادی تلاش می‌کنند؟ قبل از هر چیز آزاده شو، بعد قدمت روی چشم.

عکس: شعارنویسی در شاهی

سلام دوستان سبز

این چند تا عکس رو یکی از خوانندگان وبلاگ از یکی از محله های شاهی برای ما ارسال کرده. شاید یک یا چند نفر اینها رو نوشته باشن. به هر حال هیچ وقت ندیده که اینا کی نوشته شدن، اما به گفته خودش تقریبا یک روز بعد از از این که شعارها رو روی دیوار دیده، تمامی اونها به دست عوامل سرکوب خط خطی شدند. لااقل این باعث می‌شه که اونها هم یک تکونی به خودشون بدن. نباید از دیوارنویسی دست بکشیم. درسته که پاک می‌کنن، اما همین که زحمتشون زیاد می‌شه، همین که اون‌ها هم مجبور می‌شن اسپری سبز بخرن، و برای خط خطی کردن شعارها ما مجبور شن ناخودآگاه یک دور از روی شعار ما مشق بنویسن، همین یعنی مقاومت، یعنی مبارزه، تا آزادی. این نشونه خوبیه. هر کی اینا رو نوشته خیلی با دل و جرأت و البته خیلی پرانرژی و با انگیزه بوده، چون هر چی پاک می‌کنن، باز هم می‌نویسه. دلم نیومد زحمتش رو نادیده بگیرم و این عکس‌ها رو نذارم این‌جا. دست مریزاد دوست نادیده!

V سبز

مرگ بر حکومت کودتا
درود بر موسوی درود بر کروبی

مرگ بر حکومت کودتا
درود بر موسوی درود بر کروبی

مرگ بر حکومت کودتا
درود بر موسوی درود بر کروبی

می تونیم روند دیوارنویسی رو بهبود ببخشیم. مخصوصا برای 16 آذر این روش خیلی مؤثره. با تشکیل گروه های چندنفره شعارنویسی توی هر محله می‌تونیم به این کار نظم بیش‌تری ببخشیم. مهم نیست که پاک کنن. اگر هم خط خطی کنن، بیش‌تر باعث جلب توجه می‌شه. صورت مسأله همچنان باقی هست. در آینده بیش‌تر در مورد کار تیمی و تشکیل گروه‌های چندنفره شعارنویسی صحبت می‌کنیم.

سبز می‌مانیم

برنامه تکمیلی ترافیک سبز 16 آذر

دوباره سلام،
خب اینم از برنامه 16 آذر،
این هفته کار زیاد داریم، تا دوشنبه باید تا جایی که می‌تونیم اطلاع‌رسانی کنیم.
مهم‌ترین بخش برنامه ترافیک سبزه. اینم از اعلامیه ترافیک سبز:


برای پرینت گرفتن می‌تونید اون رو به فرمت پی دی اف دوتا تو یه برگه A4 و یا چهارتا تو یه برگه A4 دانلود کنید. اگه خودتون پرینتر دارید که چه بهتر، اگه ندارید باید بیش‌تر احتیاط کنید. دیگه خودتون بهتر می‌دونید. تازه اگه بخواهید خوش‌سلیقگی خرج بدید، می‌تونید اون ماشینه و اون مچ‌بند سبز رو با ماژیک سبزش کنید که بیش‌تر به چشم بیاد.
در مورد روش‌های اطلاع‌رسانی هم قبلا گفتیم، اما این‌جا چند روش رو روش تأکید می‌کنیم:
1- پخش شب‌نامه (از همینایی که الان دانلود کردید). این روش تأثیر خیلی خیلی خوبی داره. همین که مردم صبح که می‌خوان از خونه برن بیرون، این برگه کاغذ رو زیر در خونشون یا زیر برف‌پاک‌کن ماشینشون پیدا می‌کنن و خودشون برش می‌دارن و می‌خونن، خیلی براشون جالبه و بیش‌تر روشون تأثیر می‌ذاره.
2- شعارنویسی. درسته شعارها رو خیلی زود خط خطیش می‌کنن. اما همون چند وقتی که رو دیوار می‌مونه مخصوصا اگر تو دید باشه، تأثیر خودش رو می‌ذاره، تازه اگه خط خطی بشه بیش‌تر جلب توجه می‌کنه و مردم بیش‌تر دقیق می‌شن ببینن زیرش چی نوشته. می‌تونیم توی یه جمله کوتاه برنامه 16 آذر رو اعلام کنیم. مثلا: " 16 آذر ترافیک سبز ساعت 5" همین کافیه. مردم خودشون می‌دونن که ترافیک شاهی کجا اتفاق می‌افته. هر جا که هستن به سمت میدان طالقانی.
3- اس ام اس. اس ام اس. اس ام اس. روش بی‌خطر و کم هزینه و در عین حال مؤثر. کافیه هر کدوم به هر تعداد دوستای مورد اعتمادی که داریم اس ام اس بزنیم و از اونها هم بخواهیم که اطلاع‌رسانی کنن.
در مورد دو تا روش اول باید بیش‌تر احتیاط کنیم، اما در عوض تأثیرش بیش‌تره. مخصوصا شعارنویسی رو دیوار. چون در معرض عموم هست و اطمینان بیش‌تری به مردم می‌بخشه، همین که فکر می‌کنن خیلی‌ها از این برنامه مطلع هستن، باعث می‌شه که با خیال راحت‌تری تو برنامه شرکت کنن.
توی این 8 روز تمام توانمون رو برای اطلاع‌رسانی به کار می‌گیریم. ببینیم چه می‌کنیم. در حال حاضر بهترین برنامه‌ای که می‌شه برای شهرهای کوچک در نظر گرفت، همین ترافیکه. چون نسبت به بقیه روش‌ها کم‌خطرتره. مردم توی ماشینشون احساس امنیت بیش‌تری می‌کنن تا پیاده و توی خیابون. تازه مأمورا نمی‌تونن به یه فرد خاصی گیر بدن، چون خیلی راحت طرف می‌تونه اظهار بی‌اطلاعی کنه. اگه بوق هم بزنه توی اون شلوغی نمی‌تونن ردیابی کنن.
اگه دیدیم موقعیت واسه شعار دادن مناسبه، می‌تونیم چند تا شعارهم سریع وسط اون شلوغیا بگیم.
راستی بوق زدن هم ممنوع نیست (;
سبز باشید

برنامه 16 آذر: رفراندوم، تجمع، ترافیک سبز

سلام. عید همگی مبارک!
با توجه به نظرسنجی که انجام شده، می‌شه گفت اکثریت نظرشون با برگزاری تجمع در بیرون از دانشگاه ست. و اما پیشنهاد ما اینه که هر سه راهکار رو با هم به کار بگیریم. به اضافه یک پیشنهاد عالی که به نظر می‌آد استقبال خوبی ازش بشه و مخصوصا توی شهرهای کوچک به خوبی جواب بده: ترافیک سبز
پس مثل این که برای 16 آذر برنامه‌های متنوعی خواهیم داشت. برنامه‌های این روز بزرگ رو به شرح زیر اعلام می‌کنیم:
1- اعتصاب سراسری در دانشگاه‌ها و عدم حضور در کلاس‌های درس، از ساعات اولیه صبح
2- برگزاری رفراندوم نمادین در دانشگاه‌، قبل از ظهر
3- نتیجه رفراندوم را به خیابان‌ها می‌بریم. برگزاری تجمع و در صورت امکان کشاندن آن به بیرون از دانشگاه، بعدازظهر
4- همراه شدن مردم با دانشجویان، چگونه؟ ایجاد ترافیک سبز (بعدازظهر)
در مورد موضوع رفراندوم، پیشنهاد ما اینه که تشکیل دولت سبز ملی رو به رأی بگذاریم. بعید نیست که 98 درصد به دولت سبز ملی رأی آری بدن. اگر در مورد موضوع رفراندوم نظری دارید می‌تونید توی بخش نظرات اون رو به اشتراک بگذارید.
می‌خواهیم تمرکز اصلی‌مون رو روی بحث ترافیک بگذاریم. هر اتفاقی که در داخل دانشگاه می‌افته باید در بیرون هم نمود داشته باشه. می‌دونیم که دانشگاه آزاد از نظر مکانی تقریبا خارج از شهره و گسترش تجمع به خارج از دانشگاه و در میان مردم شاید کمی مشکل باشه. اما مردم داخل شهر می‌تونن به یک روش بی‌خطر و کم‌هزینه، همراهی خودشون رو نشون بدن. ایده ایجاد ترافیک توی این جور مواقع خیلی خوب جواب می‌ده. در مورد ترافیک سبز و شیوه‌های اطلاع‌رسانی، روزهای بعدی بیش‌تر خواهیم گفت.
برنامه از ما، اطلاع‌رسانی گسترده و اجرا از ما و شما (;

تجمع کارگران نساجی مازندران در قائم‌شهر

كارگران واحد نساجی مازندران پیش از ظهر دوشنبه، 2 آذر، به دلیل عدم دریافت ۴ ماه حقوق اقدام به برگزاری تجمع در مقابل این شركت كردند. خبرگزاری هرانا ـ حقوق کارگران : كارخانه نساجی مازندران دارای ٩٠٠ نفر كارگر است كه تعدادی از این افراد پیش از ظهر امروز در این تجمع حضور داشتند. عدم دریافت حقوق این كارگران در آذر ماه وارد ماه چهارم شده‌ است.
به گزارش فارس ، كارگران نساجی مازندران پس از ساعاتی حضور در مقابل این شركت به وسیله مدیران این واحد به داخل شركت راهنمایی شدند تا در دفتر مدیران به مشكلات این افراد رسیدگی شود اما به گفته كارگران مدیران این واحدها با تهدید كارگران به اخراج آنها را از ادامه اعتراض منع كردند. مدیران این شركت تهدید كردند در صورت ادامه اعتراضات كارگران قراردادی این شركت اخراج می‌شوند. در نساجی مازندران حدود ٣٠٠ كارگر قراردادی مشغول به كار هستند.
نساجی مازندران یكی از كارخانه‌های بزرگ نساجی در كشور به شمار می‌رود به دلایل سوء مدیریت و عدم عوامل اقتصادی در طی ٢٠ سال گذشته دچار بحران شده است.
براساس مصوبه سفر نخست هیئت دولت به استان مازندران مقرر شد این واحدهای نساجی بازسازی و احیا شوند. با وجود گذشت دو سال از این مصوبه سال گذشته وزیر اقتصاد در قائمشهر از حضور سرمایه‌گذار خارجی در این شركت خبر داد. سرمایه‌گذار ترك این شركت با قراردادی اولیه حاضر به سرمایه‌گذاری در این شركت شده اما هنوز مراحل مربوط به گشایش اعتبارات این طرح انجام نشده است. به گفته نمایندگان مردم این شهرستان در مجلس شورای اسلامی كه پیگیر اجرای این مصوبه هستند، سرمایه‌گذار ترك نخستین تعهد خود را پرداخت حقوق كارگران این واحد اعلام كرده است.
به گفته سرمایه‌گذار ترك این مجموعه در نشست با كارگران این واحد ٢٠٠ میلیون یورو سرمایه‌گذاری در احیای نساجی مازندران به كار گرفته می‌شود. در این نشست كه در ٢٦ شهریور انجام گرفت اعلام شد كه تمام بدهی‌های این واحد به كارگران پرداخت شده است. ایجاد ٦ هزار نفر اشتغال در مدت یك سال و نیم از برنامه‌های این سرمایه‌گذار در قائمشهر در حالی اعلام می‌شود كه ابهاماتی در خصوص احیای این واحد صنعتی در این شهر اعلام می‌شود.

هم‌فکری در مورد برنامه 16 آذر

سلام
کم‌تر از یک ماه به 16 آذر اهورایی باقی مونده. بهتره از همین الان در موردش حرف بزنیم و فکر کنیم ببینیم چه برنامه‌ای با توجه به شهری که درش زندگی می‌کنیم مناسب‌تره. همه می‌دونیم که تا اینجای کار شهرهای کوچیک نتونستن خیلی همگام با شهرهای بزرگ در راهپیمایی‌ها شرکت کنند. خب دلیلش هم واضحه. اما اگر این ایده جواب نمی‌ده حتما یک راه حل جایگزینی داره. ما می‌خواهیم ایده‌های خودمون رو در این مورد اینجا به اشتراک بگذاریم. ما دو تا جنبه رو باید روش کار کنیم، یکی داخل خود دانشگاه ست. یکی بیرون از دانشگاه، یعنی مردم. به هر حال ما باید بتونیم پیوند بین این دو گروه رو برقرار کنیم. سؤال اینه: در یک شهر کوچیک، مثل شاهی، با تراکم جمعیت بالا (دقت کنید که این یک مزیت به حساب میاد) چه راهکاری رو باید در پیش گرفت که به پیشبرد جنبش کمک بیش‌تری بکنه؟
برای 16 آذر برنامه‌های مختلفی پیشنهاد شده. چند تا از این‌ها در قسمت نظرسنجی بالای صفحه آورده شده. حتما توی این نظرسنجی هم شرکت کنید. اگر ایده جدیدی توی ذهنتون دارید که می‌خواهید به گزینه‌ها اضافه بشه، می‌تونید اون رو قسمت نظرات همین پست به بحث بگذارید.
تا 16 آذر سبز باشیم

16 آذر همه حاضریم!

سنجد بسیجی شناسایی شد!

این عکس فردی است که در همه ی نمازجمعه ها و راهپیمایی های حکومتی دیده می شه. اصلا اگه این فرد رو یه گوشه ای در حال هوار کشیدن نبینی باید تعجب کنی. آدم فکر می کنه این از همون اول نعره زنان و با مشت گره کرده به دنیا اومده. کلا به دوربین هم علاقه زیادی داره. دیروز هم عکسش طبق معمول در حال نعره کشیدن توی خبرگزاری مهر منتشر شد. دو تا عکس اولی به نظر میاد مربوط به دو تا از نمازجمعه هایی باشه که از بعد انتخابات تا حالا توسط خامنه ای برگزار شد. عکس آخر هم مربوط به تظاهرات دیروز (13 آبان) هست. خیلی ها از اون به اسم سنجد یاد می کنن و کلا شده یه سرگرمی. اما این سنجد بیچاره اسم داره. اگه به عکس اولی دقت کنید, می تونید آرم سپاه و همچنین اسمش رو که روی لباسش سنجاق شده ببینید.اسم کوچیکش "محمدرضا" ست. اما فامیلش رو مطمئن نیستم. چون وقتی عکس رو زوم می کنی خیلی واضح نیست. رو عکس کلیک کنید تا بزرگ شه، ببینید شما می تونید تشخیص بدید، فک کنم یه چیز تو مایه های احمدآبادی یا اسدآبادی باشه.

پی‌نوشت: عکس سوم بعدا اضافه شد.

من هم در تظاهرات 13 آبان شرکت می‌کنم، نمره انضباطم را کم کنید!

یادمه وقتی مدرسه می‌رفتیم، روزهایی مثل 13 آبان مجبورمون می‌کردن که در تظاهرات شرکت کنیم و آخرش هم حضور-غیاب می‌کردن و تهدید می‌کردن که اگه کسی میان راه از جمعیت جدا شه و بره، از نمره انضباطش کم می‌کنن. یادمه از هر فرصتی استفاده می‌کردیم که بتونیم توی شلوغی و دور از چشم ناظم و بقیه، بریم خونه. شاید واسه این بود که نمی‌دونستیم به چه دلیل باید در تظاهرات شرکت کنیم، و هیچ‌وقت هم جواب سؤالمون رو نگرفتیم؛ چون این سؤالی بود که هیچ کس، مخصوصا توی اون دوران، جرأت پرسیدنش رو نداشت.
کسی فکرشو نمی‌کرد روزی برسه که ما، همون دانش‌آموزهایی که دیروز از شرکت در تظاهرات فرار می‌کردیم، امروز هم‌کلاسی‌هامون رو برای حضور در تظاهرات 13 آبان تشویق کنیم. حالا، بعد از گذشت سال‌ها، این‌بار به میل خودمون، و نه به اجبار، در تظاهرات 13 آبان شرکت می‌کنیم. نه حضور و غیابی در کاره، نه نمره انضباطی، و نه تهدید و اجباری. حالا می‌دونیم که چرا شرکت می‌کنیم و هدفمون چیه. چون ما خیلی وقته که جواب سؤالمون رو گرفتیم. سؤالی که تو ذهن همه ما بود،... اون روز، همه ما به یک باره انگشت‌هامون رو بالا بردیم و پرسیدیم،... اما فکرش‌رو نمی‌کردیم که هم‌کلاسی‌های شجاعمون، نداها و سهراب‌ها، که ردیف اول نشسته بودند، کشته بشن. فکر می‌کردیم نهایتا نمره انضباطشون کم شه... اما نشد!
ندای عزیز! شاید تعجب کنی، اما زمونه برعکس شده، دیگه مثل قدیما برای حضور در تظاهرات مجبورمون که نمی‌کنند هیچ، اگر چاره داشته باشند، می‌گن این‌دفعه اگه شرکت کنید از نمره انضباطتون کم می‌کنیم. حالا ما می‌خواهیم شرکت کنیم اما اون‌ها نمی‌ذارن. جالبه نه؟
ما در تظاهرات شرکت می‌کنیم، اما این بار سؤال دیگه‌ای داریم؛ می‌خواهیم بهشون بگیم: از نمره انضباطمون کم کنید، اصلا بهمون صفر بدید، اما به ما جواب بدید که چرا هم‌کلاسی‌هایمان را کشتید؟

منبع: وبلاگ ماهتو

13 آبان چه کنیم؟

سلامی دوباره به سبزاندیشان دیار سبز

داریم به روز چهارشنبه سیزده آبان نزدیک می‌شیم. یه مسأله‌ای که تو شهرهای کوچیک مهمه که بهش توجه کنیم اینه که به خاطر جو سرکوبی که وجود داره، اعتراضات معمولا به صورت خاموش هست. این مسأله نه تنها توی شاهی، توی شهرهای دیگه مثل ساری و بابل هم مطرح هست. با وجود این که دانشگاه‌های بزرگی توی این شهرها هست و طبیعتا انتظار می‌ره که به خاطر وجود فضای نسبتا بازتر انتقادی در دانشگاه، اعتراضات به صورت گسترده‌تری خودش رو نشون بده، اما به دلیل این که این اعتراضات فقط در داخل دانشگاه صورت گرفته، و هیچ‌گاه به بیرون از دانشگاه سرایت نکرده، نتونسته توجه بخش خاموش جامعه رو به خودش جلب کنه. تا به حال تجمع‌های اعتراضی زیادی در دانشگاه‌های بابلسر، نوشیروانی بابل، دانشگاه علوم و فنون و حتی دانشگاه آزاد قائم‌شهر صورت گرفته، اما بیش‌تر اون‌ها در همون فضای دانشگاه شکل گرفته و به فضای بیرون گسترش پیدا نکرده.
13 آبان فرصت خوبیه که دانشجوها با به بیرون کشاندن تجمعات به خارج از فضای دانشگاه، اکثریت خاموش معترضین رو با خودشون همراه کنند. مخصوصا بچه‌های دانشگاه آزاد قائم‌شهر می‌تونن از این فرصت استفاده خوبی بکنند. توی این چندروزه زمان مناسبی برای اطلاع‌رسانی به هم‌دانشکده‌ای‌هامون داریم. مسیر راهپیمایی رو می‌شه از دانشگاه به سمت میدان امام تعیین کرد. یکم مسیرش نامناسبه، به خاطر قرار گرفتن در مسیر بزرگراه، لااقلش اینه که می‌شه جلوی در دانشگاه تجمع رو ایجاد کرد. به هر حال، به دلیل موقعیت استراتژیک این منطقه و به دلیل عبور و مرور زیادی که تو این منطقه انجام می‌شه، می‌تونه روی اذهان عمومی تأثیرگذار باشه و حتی همراهی مردم رهگذر رو در پی داشته باشه. این نکته رو باید همیشه تو ذهنمون داشته باشیم که همیشه آدم‌ها منتظرن تا یه چند نفر شروع کنند به حرف زدن، اون‌وقت باهاشون همراهی می‌کنند و حرفشون رو می‌زنن. همیشه باید یه هسته‌ای شکل بگیره تا بقیه کم کم دورش جمع شن. دقیقا مثل یه گوله برفی که از سراشیبی قل می‌خوره، توی مسیر بزرگ و بزرگ‌تر می‌شه.
پس این موضوع رو جدی بگیرید، مخصوصا اون‌هایی که توی دانشگاه فعال هستند و بیش‌تر از بقیه این حرکت رو هدایت می‌کنند، خیلی خوب می‌تونن در این زمینه اطلاع‌رسانی کنند.
در پایان، فیلم و عکس، هرچند کوتاه و مختصر باشه، بهترین تأثیر رو روی اطلاع‌رسانی و روحیه بخشیدن به بقیه داره. پس فراموش نشه. اگه فیلم یا عکسی تونستید تهیه کنید، می‌تونید اون‌ها رو به آدرس ایمیل ما بفرستید تا از طریق همین رسانه منتشر بشه.

سعی می‌کنیم هرچه زودتر اعلامیه‌ای رو مختص 13 آبان تهیه کنیم و بذاریم این‌جا، تا بشه پرینت گرفت و توی دانشگاه توزیع کرد. شما هم اگر تونستید تهیه کنید، ما رو دست‌تنها نذارید، اون رو برای ما ایمیل کنید. این‌جا متعلق به همه‌ست، اینو فراموش نکنید.
تا 13 آبان، سبز باشیم.

13 آبان، ما بیشماریم

الف رو روز قدس تمرین کردیم، ب رو 13 آبان مشق می‌کنیم.

13 آبان حماسه دیگری در راه است

گیرم که فیلتر می‌کنید، با گوگل‌ریدر چه می‌کنید؟!

در راستای آزادی بی حد و حصری که شاهدش هستیم، چندوقتی است که برای ورود به این صفحه با جمله‌ی دوست داشتنی زیر مواجه می‌شویم: "خس و خاشاک گرامی! دسترسی به این سایت امکان پذیر نمی‌باشد"
درسته! بلاخره دیکتاتور آن قدر پایش را روی گلویمان نگه داشت که فیلتر شدیم رفت. راستش از همان موقعی که به دیکتاتور یادآوری می‌کردم که پایش را بردارد می‌دانستم که نتیجه‌ای که ندارد هیچ، بلکه پایش را بیش‌تر هم فشار می‌دهد. نه تنها ما، بلکه بسیاری از وبلاگ‌های سبز شهرستان‌های دیگر هم مشمول این لطف شده‌اند.
اما ملالی نیست. هر مشکلی راه حلی دارد: از همه‌ی خوانندگان گرامی خواهشمندم که اگر حساب کاربری گوگل ندارند همین حالا یکی ایجاد کنند، و سپس آدرس فید سایت (وبلاگ) فیلترشده را در گوگل‌ریدر خود ثبت کنند تا از آخرین مطالب و پست‌های نوشته شده آن باخبر شوند.
این روزها فیلترینگ را گریزی نیست و متأسفانه بازی فیلتر پشت فیلتر همچنان ادامه دارد. معلوم نیست آیا کار به فیلتر کردن گوگل هم خواهد کشید یا نه. ولی فیلتر کردن گوگل یعنی فاجعه، یعنی پذیرش یک شکست بزرگ! به هر حال دست کم تا آن زمان می‌توانیم از این راهکار استفاده کنیم.
دل قوی دار، سحر نزدیک است...
سبز و پیروز باشید

فیلتر شدن را گریزی نیست!

دوستان عزیز، همه می‌دونیم که تو این اوضاع، فیلتر شدن را گریزی نیست. از هر راهی بری بالاخره به این تابلو بر می‌خوری:
مشترک گرامی دسترسی به این سایت امکان‌پذیر نمی‌باشد.

خب راه‌های زیادی برای رسیدن به یک سایت فیلتر شده وجود داره. که اولیش استفاده از فیلترشکنه. اما فیلترشکن‌ها همیشه جواب نمی‌دن. ولی به لطف گوگل، می‌تونید همیشه و بدون نیاز به فیلترشکن، مطالب سایت موردعلاقه‌تون رو بخونید. بنابراین پیشنهاد می‌کنم اگر اکانت گوگل دارید، همین حالا از طریق آیکونی که در بالای صفحه گذاشتم مطالب این وبلاگ رو از طریق گوگل ریدر دنبال کنید.
اگر هم اکانت گوگل ندارید و حوصله‌ش رو هم ندارید که فعلا بسازید، یک روش ساده دیگه اینه که پست‌های جدید رو به طور اتوماتیک از طریق ایمیل دریافت کنید. می‌پرسید چطور؟ کافیه ایمیلتون رو در قسمت بالای همین صفحه وارد کنید و روی عضویت کلیک کنید. به اینترتیب مشترک ایمیلی ما خواهید شد.
برمی‌گردم.
ما پیروزیم.

تظاهرات سه شنبه 7 مهر- دانشگاه صنعتی شریف

هدیه تولد میرحسین موسوی

به مناسبت روز هفتم مهر ماه، روز تولد میر حسین موسوی برای ارسال پیام تبریک به این صفحه مراجعه کنید و برای همه موسویان ارسال کنید، رسانه شمائید.

دیکتاتور! پایت را از روی گلویم بردار!

گویا آخرین راهکاری هم که قرار بود به کار بگیریم میسر نشد، قرار شد اگر جو سرکوب طوری بود که نتوانستیم کاری کنیم فقط انگشتهامون رو V کنیم و در سکوت کامل راه بریم. اما گویا خفقان و سرکوب به حدی بوده که حتی این امکان رو هم از ما دریغ کردند و ما به راهکار آخر روی آوردیم: ایستادن پای دیوارها و حاشیه پیاده‌رو و نظاره کردن آزادی مطلق همه مردان(!) رئیس جمهور(!؟) این که چگونه آزادی را مطلقاً از آن خودشان کرده‌اند. دیروز فهمیدیم که آزادی مطلقی که احمدی نژاد از آن حرف می‌زند چیست. یعنی این که حتی از این که در دلمان هم فکری کنیم بیم داشته باشیم، از این همه چشمی که به دهان و حتی مغزمان دوخته شده است، از این همه نگاه‌های مشکوکی که در کمین کلمه‌ای که می‌خواهد از دهانمان خارج می‌شود نشسته‌اند تا آن را در همان گلو خفه کنند بیم داشته باشیم. دیروز ما آزادی مطلق را در نگاه‌های سبزی که حتی از نگاه کردن به هم هراس داشتند دیدیم. ما به انکار یکدیگر و حتی خودمان برخاستیم. ما در پای دیوارها پناه گرفتیم و فریادهایمان را در گلویمان نگه داشتیم و به خانه‌هامان بازگرداندیم و آن‌ها را جایی در پستوی خانه‌مان پنهان کردیم. آری! ما از این گونه آزادیم. اما این‌بار یأس آن‌چنان توانا نیست که پا بر سر امید بتوان نهاد. وجدانمان راحت است چرا که برای هدفمان برخاستیم. ما در انعکاس سبزمان در نگاه‌هایشان خشم را دیدیم.
و اما هموطن عزیز، به شما افتخار می‌کنیم که بار دیگر دلاورانه و با حضور سبز خود تاریخ را نوشتید. فقط می‌خواهیم بدانید که ما هم با شما هستیم. ما هم دیروز با شما بودیم. در این شهر که گرد خفقان و سرکوب بر در و دیوارهایش پاشیده‌اند، ما هم فریادی در دلمان داشتیم که هیچ‌وقت از گلویمان خارج نشد. می‌خواهیم بدانید که ما به جای خالیمان در کنار شما با حسرت می‌نگریم. فریادهامان هم‌چنان در گلو مانده است، چند روزی است که گلویمان درد می‌کند. نمی‌دانیم این فریادها تا به کی در گلو دوام خواهند آورند. می‌خواهم فریاد بزنم:
دیکتاتور! پایت را از روی گلویم بردار!

روز قدس چه کنیم؟

خب آقای موسوی و خاتمی هم که اعلام کردند در راهپیمایی روز قدس قدس شرکت خواهند کرد. پیشتر هم آقای کروبی از مردم دعوت کرده بود که تو راهپیمایی شرکت کنند. درسته که بیشتر نگاه ها به تهران منعطف هست و این طبیعیه. یعنی آنچه که در تهران اتفاق می‌افته تعیین کننده سرنوشت جنبش هست. خبرهایی در مورد حرکت برخی از شهرستانها به سمت تهران و حضور در راهپیمایی روز قدس تهران شنیده شده. به هر حال برای همه امکان رفتن به تهران وجود نداره.
ولی شهرستانها هم در جای خودشون مهم هستند و حضور مردم ولو عده‌ی کمی در شهرستانها نشون می‌ده که جنبش در شهرهای دیگه هم گسترده شده و فقط منحصر به تهران نیست.
در شهری مثل شاهی، که تا به حال اتفاق خاصی براش نیافتاده، حتی اگر چند ده نفر هم حضور داشته باشند نشان دهنده‌ی پیروزی است. با توجه به این که اصولاً در سالهای قبل در تظاهرات روز قدس هم خبر خاصی توی شاهی نبوده، بنابراین همون جمعیت اندکی از سبزها می‌تونه به چشم بیاد و اثر کنه. بنابراین، فقط کافیه که هر کدوم از ماها چند نفر دیگه رو با خودمون بیاریم. امیدوارم با وجود تمام مشکلاتی که توی اطلاع رسانی داریم تونسته باشیم تا یه حد قابل قبولی کار اطلاع‌رسانی رو انجام داده باشیم. البته فردا (پنج‌شنبه) هم روز مهمی است. بهتره تمام نیرویی که تو این چند روز برای اطلاع‌رسانی گذاشتیم، برای فردا هم بذاریم. چون معمولاً در آخرین لحظات اثر بهتری داره. بهتره که فردا با اس‌ام‌اس آشتی کنیم و تا می‌تونیم از طریق اس‌ام‌اس اطلاع‌رسانی رو انجام بدیم. مثلاً سعی کنیم به ده-بیست نفر اطلاع بدیم و از اونها بخواهیم که همین کار رو انجام بدن. باز هم تأکید می‌کنم که اثری که اطلاع‌رسانی در روز پنج‌شنبه خواهد داشت، از تمام این چند روز بیش‌تر خواهد بود.
و اما در روز قدس چه کارهایی را باید انجام دهیم؟
1- اول از همه این که سر وقت در مکان مشخص (مبدا راهپیمایی) حاضر بشیم. حتماً باید به این نکته توجه کنیم که جمعیت اولیه شکل بگیره و افراد تنها نمانند. زمان و مسیر هم فردا از تلویزیون اعلام میشه. (این نکته رو توی اس‌ام‌اس حتما تأکید کنیم)
2- اگر نگران شناسایی شدن هستید برای احتیاط بیشتر از ماسک (ترجیحاً سبز) استفاده کنید و لباسی که معمولاً از آن استفاده نمی‌کنید بپوشید.
3- در منزل تمامی فایل‌ها و اس‌ام‌اس‌های مرتبط با انتخابات و جنبش سبز رو از گوشی موبایلتون بردارید. و در طول راهپیمایی بلوتوث گوشی‌تون رو روشن بگذارید. روشن گذاشتن بلوتوث برای برآورد جمعیت سبزها روش خوبیه.
4- برای نشون دادن هویت جنبش سبز راهکارهای زیر رو اعمال می‌کنیم. هر چه پیش‌تر می‌رویم روشها کم‌خطر تر می‌شوند:

آ- پلاکاردهایی حاوی شعارهای جنبش ( که در پست قبلی بیان شد) آماده ‌کنیم و همراه خودمون داشته باشیم. و در مواقعی که خطری نیست اونها رو بالا می‌بریم.
ب- شعارهای جنبش رو در پاسخ به شعارهای آنها می‌گوییم.
پ- نمادهای سبز مثل مچ‌بند سبز یا یک تکه پارچه سبز رو خوبه که به همراه داشته باشیم و در مواقعی که احساس می‌کنیم خطری نیست استفاده کنیم.
ت- اگر هیچ کدام از راه‌های بالا ممکن نبود، فقط انگشتهایمان را V می‌کنیم و بالا می‌بریم بدون هیچ گونه شعار و در سکوت کامل.
5- نکته آخری این که اگه فرصت گیر آوردیم حتماً فیلم یا عکس تهیه کنیم. (سعی کنیم فیلم‌ها از پشت سر گرفته بشه)
با آرزوی پیروزی
سبز می‌مانیم

عکس: شعارنویسی

یکی از مؤثرترین رسانه ها اسکناس هست. تا روز قدس فرصت خوبی داریم تا اسکناس‌های شعارنویسی شده رو منتشر کنیم. ابزار خاصی هم احتیاج نداره.

توزیع تراکت هم یکی دیگه از روش‌هاست. نمونه‌های زیادی برای روز قدس هست. از تراکت خودمون هم می‌تونیم استفاده کنیم.

برای مشاهده نمونه‌های پیاده سازی شده از روش‌های دیگر اطلاع‌رسانی این عکس‌ها را ببینید.

روش‌های مؤثر اطلاع‌رسانی- 3

سلام دوستان سبزاندیش
در مورد برنامه سه شنبه دیدگاه‌های متفاوتی مطرح شد، عده‌ای بر این باورند که تجمع در یک مکان خاص و آن هم مکان بسته‌ای مثل پارک ممکنه خطراتی داشته باشه. و عده‌ای از این که مورد شناسایی قرار بگیرند نگران بودند. عده‌ای هم خواستند که به جای تجمع، راهپیمایی کنیم اما در عوض در یک مسیر کوتاهتر.
همه‌ی این دیدگاه‌ها در جای خودش مهم هست. با همه‌ی این اوصاف، به نظر می‌آید اگر در مورد برنامه سه‌شنبه به توافق هم برسیم، زمان کافی برای اطلاع‌رسانی در این زمینه نخواهیم داشت، در حالی که می‌توانیم این وقت و انرژی را برای اطلاع‌رسانی در مورد برنامه روز جمعه (27 شهریور) بگذاریم. به نظر می‌رسد فعالیت‌های ما بیش از حد محدود به اینترنت است و اگر سه‌شنبه هم بخواهیم بدون اطلاع‌رسانی کافی برنامه بگذاریم، باز هم همین تعدادی که در این وبلاگ فعالیت می‌کنیم جمع خواهیم شد.
حتی پیش از این پستی راجع به نظرسنجی در مورد مکان این برنامه اضافه شد که بلافاصله آن را از وبلاگ برداشتیم.
بنابراین، پیشنهاد ما این است که به جای پرداختن به بحث روز سه‌شنبه، بر روی برنامه روز قدس تمرکز کنیم و از برنامه روز سه‌شنبه صرف نظر کنیم.
اما در این پست بر روی روش‌های اطلاع‌رسانی و مخصوصاً شعارها تکیه می‌کنیم. در مورد کارهایی که باید در روز قدس (27 شهریور) انجام دهیم در پست‌های بعدی صحبت می‌کنیم.
همیشه باید توجه داشته باشیم فعالیت‌های اطلاع‌رسانی ما محدود به اینترنت نیست و باید بعضی وقت‌ها از این فضا خارج بشیم و در دنیای واقعی هم اطلاع‌رسانی رو انجام بدیم. از دوستانی که در این زمینه پیشنهادات مفید خودشون رو مطرح کردند تشکر می‌کنیم. تعدادی از این روش‌ها رو در ادامه بیان می‌کنیم:
- پخش کردن اعلامیه‌های تکثیر شده‌ در خانه‌ها و پخش آنها به صورت شب‌نامه. اعلامیه روز قدس را می‌توانید از اینجا بردارید.
- شعارنویسی روی اسکناس: روش بی‌خطر و مؤثری است که در پست‌های قبلی در مورد آن صحبت شد.
- شعارنویسی روی دیوار، باجه‌های تلفن عمومی و ... با اسپری سبز
- شعارنویسی روی کف خیابان با اسپری سفید
دو روش بالا از بهترین و مؤثرترین روش‌ها هستند که باید برای انجام آنها بیش‌تر احتیاط کنیم و بهتر است که در شب انجام شود.
- چسباندن برچسب‌: منظور، برچسب‌های آماده‌ای است که برای روی جلد دفتر یا کتاب و ... به کار می‌ره. نوشتن روی این‌ برچسب‌ها و چسباندن آن‌ها بر روی در و دیوار کار ساده‌ای هست و می‌تونه خیلی مفید باشه چون واقعاً جلب توجه می‌کنه.
- استفاده از بادکنک سبز: شعارها یا برنامه روز قدس را هم می‌توانیم روی بادکنک بنویسیم و هم تعدادی از برگه‌های کوچک حاوی شعار را داخل بادکنک قرار بدهیم. بادکنک‌ها را می‌تونیم در یک فرصت امن، از یک بلندی رها کنیم. هر وقت که بادکنک ترکید، کاغذها در فضا پخش می‌شه و جلب توجه می‌کنه.
و ... روش‌هایی که شما پیشنهاد می‌کنید.
و اما چه شعارهایی بنویسیم. چند شعار پیشنهادی که می‌تونه هدف رو برسونه:
- روز قدس سبز
- ایران شده فلسطین، مردم چرا نشستیین
- روز قدس روز تجدید دیدار سبزها
- نه غزه، نه لبنان، جانم فدای ایران
- روز قدس روز دادخواهی مردم ایران
- فلسطین همین‌جاست
- 27 شهریور روز آزادی ایران
- روز قدس را سبز خواهیم کرد
و شعارهای دیگه‌ای که به سلیقه خودتون انتخاب می‌کنید. اما بهتره آخر هر شعار، مکان و زمان دقیق راهپیمایی روز قدس رو هم بنویسیم. چون وقتی زمان و مکان مشخص شده باشه، مخاطبان متوجه می‌شن که این یک برنامه جدی است. فکر می‌کنم طبق روال سالهای قبل باشه، یعنی دورو بر ساعت 9 صبح. اما اگه کسی زمان و مکان دقیق روز قدس رو می‌دونه، اطلاع بده که به انتهای شعارها اضافه کنیم.
نکته دیگه این که جاهایی که امکان داره، آدرس این صفحه رو هم بنویسیم که دوستان دیگه هم به ما بپیوندن.
در پایان یادآوری می‌کنیم که دوستانی که کار اطلاع‌رسانی رو انجام می‌دن، حتماً از چند مورد از شعارها و نوشته‌ها عکس تهیه کنند که در اینجا منتشر کنیم. این باعث می‌شه که دوستان دیگه روحیه بگیرن و اونها هم همین کارو انجام بدن. در پست‌های بعدی بیش‌تر به انتشار عکس‌های تهیه شده از سوی شما خواهیم پرداخت.
دوستان عزیز در مورد روش‌های دیگه اطلاع‌رسانی و هم‌چنین شعارها نظراتتون رو بنویسی که به این پست اضافه کنیم.
سبز می‌مانیم

راهپیمایی روز قدس

فراخوان سبز: راهپیمایی روز قدس

بهتره از همین الان به فکر اطلاع‌رسانی در مورد برنامه روز قدس باشیم. فراخوان این برنامه رو می‌تونیم به صورت انبوه تکثیر کنیم و در سطح شهر پخش کنیم. تو هر کاغذ A4 می‌شه دو تا چاپ کرد. کافیه روی تصویر کلیک کنید تا بزرگ‌تر بشه و اونو save کنید.

بعد از کپی هم اگه فرصت داشتیم می‌تونیم اونو با ماژیک (مارکر) سبز رنگ‌آمیزی کنیم:


اما در مورد پرینت یا کپی باید حواسمون باشه. اگه پرینتر داشته باشیم که چه بهتر، در غیر این‌صورت باید خیلی مراقب باشیم و کاملاً از جایی که کپی می‌کنیم مطمئن باشیم.
می‌تونیم این برگه‌ها رو مثل کاغذهای تبلیغاتی که هر روز تو خونه‌هامون می‌ندازن، ما هم از زیر در خونه‌ها رد کنیم.
اما همچنان منتظر نظرات شما در مورد برنامه روز سه‌شنبه هستیم.

روز قدس را همه با هم سبز می‌کنیم

"ما بی‌شماریم" اثر میرحسین موسوی

کارهایی که توی این هفته برای انجام دادن داریم اینه که با روش‌های مختلف در مورد برنامه روز قدس که راهپیمایی سبزها هست اطلاع‌‌رسانی کنیم. اما قبل از روز قدس هم یه برنامه تمرینی دیگه می‌ذاریم. این دفعه پیاده‌روی نمی‌کنیم. می‌خواهیم برآورد کنیم ببینیم کلاً چند نفر از برنامه‌های ما اطلاع دارند. پس بهتره به جای حرکت کردن و پراکنده شدن، یه جایی تجمع کنیم و البته با نمادهای سبز. این تجمع رو سه‌شنبه 25 شهریور برگزار می‌کنیم. ما در این تجمع دو هدف اصلی داریم: اول، برآورد تعداد افراد مطلع در زمینه برنامه‌های جنبش، و دوم، اطلاع‌رسانی در مورد برنامه روز قدس. مکان تجمع رو هم با همفکری هم تعیین می‌کنیم که البته مکان‌های پیشنهادی، پارک شهر و یا روبه‌روی شهرداری هست. نظر از شما. تا دو روز آینده برنامه تکمیلی تجمع رو اعلام می‌کنیم.

روش‌های مؤثر اطلاع رسانی- 2

سلام دوستان سبز
نتیجه‌ برنامه دیروز اصلاً دور از انتظار نبود. این رو باید بدونیم که تنها چیزی که ما رو به هم مرتبط کرده امیده. امیده که باعث شده این وبلاگ راه اندازی بشه. ما سعی خودمون کردیم. درسته ماهایی که با این وبلاگ آشنا هستیم تعدادمون زیاد نیست، اما همین ماها بالاخره اومدیم تو خیابون و لااقل احساس خوبی داریم از این که به وعده‌مون عمل کردیم. ما نیاز به یه همچین جایی داشتیم که بتونیم سازمان یافته تر با هم کار کنیم. حالا ما یک قدم برداشتیم و قدم‌های دیگه‌ای مونده که باید از این به بعد با هم برداریم. جو امنیتی طوری هست که نمی‌شه اعتماد کنیم. درسته همدیگه رو نمی شناسیم اما با این حال یه هدف مشترک و مقدس داریم و واسه این هدف مشترک تلاش می‌کنیم، و این خیلی امیدبخشه.
اما بیایم تا ده روز دیگه که روز قدس هست، بازم تمرین کنیم. می‌دونیم که تا ما جوونا کاری نکنیم کسی از اقدامی نمی‌کنه. پس برنامه ما قبل از هر چیز، تشکیل یک جامعه گسترده از جوونا است. اگه خوب کار کنیم تا ده روز دیگه یک جامعه بزرگی از جوونهای شهرمون رو داریم که با این وبلاگ آشنا هستند. هر کدوم از ماها هم همون طور که می‌دونیم، رسانه‌ای هستیم برای سایر افراد خانواده.
- توی این شهر هم که ماشاللـه جوون کم نداریم، و اکثراً هم با تکنولوژی میونه خوبی داریم. اگه دقت کرده باشید تو شهر ما قدم به قدم کافی نت و گیم نت وجود داره. یه روش عملی و ساده که خودم هم اونو انجام دادم: بد نیست هر چند وقت سری به کافی نت‌ها بزنیم. به راحتی می‌تونیم صفحه homepage مرورگر پی سی رو به آدرس این وبلاگ تغییر بدیم. یا صفحه این وبلاگ رو باز بذاریم و minimize کنیم تا نفر بعدی که میاد پشت اون پی سی، صفحه ما روببینه. یا می‌تونیم برگه‌ای رو که آدرس این صفحه رو روش نوشتیم، بذاریم گوشه کیبورد. البته بهتره که برای احتیاط توی هر کافی‌نت فقط یک بار این کارو انجام بدیم.
- یک روش دیگه که اگه واقعاً درست عمل کنیم نتیجه خوبی خواهد داشت، اینه که به روش شبکه‌ای کار کنیم. مثلاً هر کدوم از ماها چند نفر از دوستای مورد اعتمادمون رو انتخاب کنیم و این وبلاگ رو بهشون معرفی کنیم. و به هر نفر تأکید کنیم که اون هم همین کارو انجام بده. یعنی صفحه جنبش سبز شاهی رو به دوستای مورد اعتماد خودش معرفی کنه و از اونها بخواد که همین کارو انجام بدن. پیشنهاد می‌کنم این کارو خیلی جدی بگیریم. با این روش پس از مدتی تعداد زیادی از افراد با این صفحه آشنا خواهند بود. و این خیلی به پیشرفت برنامه‌هامون کمک می‌کنه. امکان به اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی هم به همین منظور به انتهای هر پست اضافه شده. که کمک خیلی خوبی می تونه به انتشار این صفحه بکنه.
- و اما، شعارنویسی روی اسکناس، یکی از ساده‌ترین و کم خطرترین روش‌هاست. پیشنهاد می‌کنم این گزارش رو در مورد اطلاع‌رسانی از طریق اسکناس حتماً بخونید و ببینید. در ضمن، ما می‌تونیم صفحه خودمون رو از این طریق هم معرفی کنیم.
- روش آخر هم شعارنویسی روی دیوار هست که گستره مخاطب بیشتری داره، اما خطرش بیشتره. شرط اول ما رعایت احتیاط هست.
اما روش‌های دیگه هم هست که تو ذهن شماست. حتماً اونها رو با هم به اشتراک بگذاریم. چون هم‌فکری و مشارکت هست که ما رو به نتیجه‌های بهتر می‌رسونه. اگه دقت کرده باشید، هیچ وقت تو نوشتن پست‌ها، از ضمیر مفرد استفاده نکردم و همیشه جمع بستم، مثلاً ما این کارو انجام می‌دیم... به خاطر این که ما همه با هم و با همفکری هم کار می‌کنیم و ایده می‌دیم. این صفحه متعلق به همه‌ست. اگه مطلبی که تو ذهنتون هست طولانی هست و یا فکر می‌کنید برای انتشار در این وبلاگ مفید هست، می‌تونید اون رو به همراه عکس‌ها و فایل های مربوطه، به ایمیلی که در بالای صفحه معرفی شده ارسال کنید.

برنامه تکمیلی روز سه‌شنبه

سلام
داریم کم‌کم به روز موعود نزدیک می‌شیم.
امیدوارم روش‌های اطلاع‌رسانی مون مفید بوده باشه. مهم نیست فردا چند نفر از برنامه اطلاع دارند و به خیابون می‌آن. در ضمن، هر کدوم از ماهایی که از برنامه اطلاع داریم کافیه از خانواده و یا دوستامون بخواهیم که امروز برای قدم‌زنی به پارک بریم.
همون‌طور که می‌دونیم، میدون همیشه شلوغه، مخصوصاً دور و بر 6-7 غروب که خیلی تراکم جمعیت اون‌جا زیاده. همین که یکهو تراکم جمعیت از میدان حرکت کنه به طرف پارک و میدان تو اون ساعت روز تقریباً خالی شه اتفاق عجیبیه. و باعث می‌شه مردم دیگه‌ای که اون‌طرفا هستن کنجکاو می‌شن ببینن چه خبره.
بنابراین یک کار مفیدی که توی فرصت امروز می‌تونیم انجام بدیم خبررسانی در محدوده اطراف میدان هست. سعی کنیم برنامه فردا و اون کاغذ رنگی‌ها رو جاهای مختلف جا بذاریم. مثلاً یه نمونه‌ش روی پیش‌خون عابربانک‌های اطراف میدون، یا باجه‌های تلفن هست.
مهم اینه که بالاخره ما اولین حرکتمون رو انجام می‌دیم و روش‌های اطلاع‌رسانی مون رو ارزیابی می‌کنیم. به این ترتیب می‌تونیم این روش‌ها رو برای برنامه اصلی که روز قدس هست تقویت کنیم.
اما در مورد فردا چند تا نکته رو بهتره که رعایت کنیم. البته دوستان هشدار دادن که مثلاً تو یه مکان‌های خاصی مثلاً کوچه آلمانیها بیش‌تر احتیاط بکنیم چون گویا دوربین سپاه اون‌جا هست. که خوب احتمالش کمه که فعلاً نیروهای اونا چیزی در مورد این برنامه بدونن.
بهتره توی دسته‌های چند نفری حرکت کنیم. چه بهتر که با گروهی از دوستامون مثلاً از میدان یا هر قسمت دیگه مسیر حرکت کنیم. اگر حس کردیم که خطری نیست فقط کافیه انگشتامونو V کنیم تا بقیه گروه‌ها هم به ما بپیوندن، این‌طوری کم‌کم در طول مسیر به گروه‌های دیگه می‌پیوندیم.
در ضمن، یه ایده جالب برای برآورد تعداد افراد شرکت‌کننده اینه که افراد بلوتوث گوشی‌شون رو روشن بذارن. می‌تونیم از طریق تعداد بلوتوث‌های فعال توی محدوده بدونیم که میزان مشارکت چقدره.
پانویس: دوستان عزیز، برای راحتی در به اشتراک گذاری مطالب این وبلاگ، آیکون‌های به اشتراک‌گذاری در شبکه‌های اجتماعی مثل فیس‌بوک به انتهای هر پست اضافه شده، که تو هر کدومشون که عضو باشید می‌تونید از این طریق مطالب رو برای بقیه دوستاتون share کنید.

روش‌های مؤثر اطلاع رسانی- 1

سلام

همون طور که در پست قبلی مطرح شد، جنبش سبز شاهی قراره اولین مشق خودش رو روز سه شنبه تمرین کنه. این برنامه با استقبال خوبی مواجه شده و جای داره که اینجا به همه شهروندان عزیز تبریک بگیم. نظرات پست قبلی بسیار دلگرم کننده و در عین حال مفید بود. اما همان طور که همه می دونیم ما مشکل اطلاع رسانی داریم. در این زمینه پیشنهاداتی شد مثل پخش شب‌نامه و چسبوندن اطلاعیه که البته مؤثر هستند به شرطی که نهایت احتیاط رو رعایت بکنیم. چون ما بار اول هست که می خواهیم یک حرکت دسته جمعی رو شروع کنیم و در موردش اطلاع رسانی کنیم و باید به تدریج با جو احتمالی امنیتی آشنا بشیم.

تا سه شنبه هفده شهریور فرصت زیادی نمونده. لازم نیست نگران تعداد افراد شرکت کننده باشیم. همون طور که گفته شد ما داریم تمرین می کنیم. اما کارهایی که می تونیم تو این چند روز باقیمونده انجام بدیم.

قدم اول معرفی این وبلاگ هست. جا داره که همین جا از موج سبز آزادی به خاطر اطلاع‌رسانی در این زمینه تشکر کنیم. همون طور که گفته شد قرار هست از این به بعد تمامی برنامه های جنبش اینجا مطرح بشه. پس اولین مرحله اینه که تا جایی که در توانمون هست این وبلاگ رو به بقیه دوستانمون که به اینترنت دسترسی دارند معرفی می کنیم.

در عین حال برنامه روز سه شنبه رو به اون هایی که به اینترنت دسترسی ندارند مثل افراد دیگر خانواده، فامیل، همسایه و هر کسی که بهش اعتماد داریم به صورت زبانی یا تلفنی اطلاع می دیم.

تا این جا خیلی سخت نبود. پیدا کردن چند نفر مورد اعتماد و معرفی وبلاگ و برنامه جنبش خیلی سخت نیست و وقت زیادی نمی‌گیره. درسته حوزه وسیعی رو در بر نمی گیره، اما بهترین و مؤثرترین روشه، که پیشنهاد می کنم که از همین حالا شروع کنیم.

اما چطور در سطح وسیع اطلاع رسانی کنیم. البته این کار باید با احتیاط بیش تری انجام بشه و برای اونهایی که شرایط انجام این کار رو دارند، چند راهکار معرفی می کنیم. اگر شما راهکارهای جدیدی به ذهنتون می رسه، حتماً پیام بذارید تا همه استفاده کنند.

- اگر یک جای مطمئنی رو می شناسیم که برامون کپی بگیره، یه روش ساده این هست که برنامه جنبش رو به همراه آدرس وبلاگ روی کاغذهای سبز کپی بگیریم. و در تکه های کوچک آماده کنیم.

- اگر از کپی مطمئن نیستیم روش مشکل تر اینه که با خودکار روی کاغذ رنگی سبز بنویسیم و در اندازه های کوچک آماده کنیم.

- برای انتشار این تکه کاغذها هم می تونیم اون ها رو لای در خونه های محلمون بذاریم به شرطی که مراقب باشیم.

روش دیگه اینه که مثلا بریم طبقه بالای یکی از ساختمون های دور میدون یا جاهای شلوغ و از بالا کاغذها رو پخش کنیم.

چون رنگ این کاغذها سبزه و مخصوصاً خیلی کوچیکه، جلب توجه می کنه و مردم مطمئناً برش میدارن بخونن.

چسبوندن اطلاعیه رو دیوار هم روش خوبیه. می تونیم پوستر برنامه رو پرینت و کپی بگیریم و روی دیوارها بچسبونیم.

البته روش غیر کاغذی هم هست که نوشتن رو دیواره.

تا سه شنبه سعی خودمون رو می کنیم که در این زمینه اطلاع رسانی کنیم. و سه شنبه نتیجه کارمون رو برآورد می کنیم. همون طور که گفته شد این یه تمرینه. تمرین برای مشق بزرگ تر که راهپیمایی روز قدس هست. منتظر نظرات و ایده های شما در این زمینه هستیم.

تا سلامی دیگربار، سبز بمانید

پانویس: دوستان گرامی! پست های این وبلاگ بیش تر به اطلاع رسانی در مورد برنامه های جنبش اختصاص داده شده است. برای سادگی و استفاده بهتر از مطالب، خبرهای روز در پست های این وبلاگ درج نمی شود. در عوض شما می توانید اخبار روز را از منابع معتبر در حاشیه سمت چپ این صفحه بخوانید. از مطالب و آثار شما برای انتشار در این وبلاگ استقبال می شود.

پیاده‌روی سبزها- هفده شهریور

روز هفده شهریور مصادف با هجده رمضان و شب قدره که به نام ندا (شهید راه آزادی) نام گذاری شده. قرار ما پیاده روی از ساعت 6 عصر میدان طالقانی به طرف پارک شهر هست و حوالی ساعت 7 غروب توی پارک تجمع می کنیم و در صورت امکان برای شهدا شمع روشن می کنیم. مهم نیست که از کجا حرکت کنیم، می تونیم از محل زندگی مون حرکت کنیم و در میانه مسیر به بقیه بپیوندیم. مهم اینه که در مسیر میدان تا پارک قرار بگیریم و با پلاکاردهایی که دستمون می گیریم حرفمون رو بزنیم. در مورد شعارها و و نوشته های روی پلاکارد هم در پست های بعدی صحبت میکنیم برنامه همینه تا بعد که توضیحات بیش تری راجع بهش بیاریم. شما هم اگر در این مورد پیشنهاد یا نظری دارید می تونید پیام بذارید تا با همدیگه تعامل داشته باشیم.

سبز باشید.

رینگ تون جنبش سبز (مخصوص تلفن همراه)

به گزارش موج سبز آزادی، آهنگ بدرود ای زیبا، یکی از مشهورترین آثار
موسیقی مقاومت ضدفاشیسم در ایتالیای دوران جنگ جهانی دوم است. در حالی که
شاعر اصلی این اثر مشخص نیست، این ترانه با الهام از آهنگ‏های محلی شمال
ایتالیا تا به حال توسط هنرمندان مختلفی بارها اجرا شده است.
فایل صوتی نماآهنگ تهیه شده و می تواند به راحتی
به عنوان رینگ تون تلفن همراه مورد استفاده قرار گیرد و نشانی از همبستگی
جنبش سبز را تداعی کند.

رینگ تون جنبش سبز را از اینجا دانلود کنید (470 کیلوبایت)
لطفا در انتشار این رینگ تون کمک کنید تا هر چه بیش تر همبستگی جنبش را
به همگان نشان دهیم.

ترجمه فارسی ترانه "بدرود ای زیبا":

یکروز از خواب برخاستم
بدرود ای زیبا، بدرود ای زیبا، بدرود ای زیبا، بدرود، بدرود
یکروز از خواب برخاستم
دشمن همه جا را گرفته بود
ای مبارز، مرا با خود ببر

آه بدرود ای زیبا، بدرود ای زیبا، بدرود ای زیبا، بدرود، بدرود
ای مبارز، مرا با خود ببر
که من آماده شهادت هستم
تا چون یک مبارز کشته شدم
ای مبارز

آه بدرود ای زیبا، بدرود ای زیبا، بدرود ای زیبا، بدرود، بدرود
تا چون یک مبارز کشته شدم
ای مبارز
تو باید مرا به خاک سپاری
مرا در کوهستان به خاک سپار

آه بدرود ای زیبا، بدرود ای زیبا، بدرود ای زیبا، بدرود، بدرود
مرا در کوهستان به خاک سپار
و گلی‌ بر قبر من بکار
و آنان که از کنار قبر من می‏کذرند

آه بدرود ای زیبا، بدرود ای زیبا، بدرود ای زیبا، بدرود، بدرود
و آنان که از کنار قبر من می‏کذرند
رو به من خواهند گفت: "چه گل زیبایی"
این گل مبارزی است

آه بدرود ای زیبا، بدرود ای زیبا، بدرود ای زیبا، بدرود، بدرود
این گل مبارزی است
که برای آزادی جان داد

سلام سبز به همه‌ی سبزاندیشان دیار سبز

سلام،
یک سلام سبز
به همه‌ی سبزاندیشان دیار سبز شاهی
به همه‌ی سبزهایی که از شدت خفقان حاکم بر شهرهای کوچک مجبور شده اند دستبندهای سبزشون رو زیر آستینشون پنهان کنند. به سبزهایی که تا به حال حتی نتونستن بغض فرومانده در گلوشون رو ولو برای یک لحظه آزاد کنن.
این وبلاگ به منظور اطلاع رسانی در مورد برنامه های جنبش سبز راه اندازی شده. به خاطر جو ارعابی که در شهرستان ها و شهرهای کوچک حاکم هست، کار اطلاع رسانی با مشکلات زیادی رو به رو هست. از این رو، این وبلاگ راه اندازی شده تا گامی هر چند کوچک اما مؤثر در جهت آگاهی بخشی به همشهریان عزیز برداشته بشه. همه ی شما یک رسانه هستید. مخصوصا جوانانی که بیش تر با اینترنت سر و کار دارند، می تونن برنامه ها رو به اطلاع بقیه افرادی که به اینترنت دسترسی ندارند برسونن. بنابراین خواهش ما این هست که در انتشار مطالب و برنامه های اعلام شده در این وبلاگ از طریق پرینت و کپی و رسوندن اون به دست بقیه افراد و خانواده ها تلاش کنید، که رسانه شمایید.
هدف ما شنیده شدنه. می‌خواهیم صدای خودمون رو به بقیه هم میهنان و هم وطنان و همه ی انسان های آزادی خواه جهان برسونیم. به هیچ گروه خاصی وابسته نیستیم. این فقط یک تشکل کاملا مردمی و مستقل از هرگونه گروه یا حزب سیاسی است. هدف ما براندازی هم نیست. ما فقط می خواهیم از ابتدایی ترین حق یک انسان برخوردار بشیم و اون حق آزادی بیانه. ما می خواهیم حرف بزنیم، می خواهیم بپرسیم که رأی ما چه شد؟ شاید بگن خیلی ها قبل از شما پرسیده اند، ولی جواب نگرفتن شما هم دیگه بی خیال شین. نه ! این سؤال ساده ای نیست که به راحتی بشه از کنارش گذشت. هم وطنان ما برای گرفتن پاسخ این سؤال خون ها داده اند. ما می خواهیم بپرسیم که چرا پاسخ هم وطنان ما را با گلوله داده اید؟ می خواهیم بپرسیم که نداها، سهراب‌ها، اشکان‌ها، ترانه‌ها و ده ها جوان بی گناه دیگر، به کدامین گناه کشته شدند؟ ما به عنوان یک انسان و از سر وظیفه‌ انسانی و آن چه وجدان هر انسان آگاهی حکم می کند می خواهیم بپرسیم جواب خون های ریخته شده را چگونه و از چه کسی بگیریم؟
چرا صدا و سیما همه چیز را وارونه نشان می دهد؟ تا کی دروغ؟ تا کی عوام فریبی؟ این راهکارها دیگر جواب نمی دهد. مردم ما خیلی وقت است که دیگر فریب این سیاه کاری ها را نمی خورد. بیش از آن چه که این کودتاگران فکر می کنند مردم ما فرهیخته شده اند و به بلوغ اجتماعی و فرهنگی رسیده اند. اما کودتاگران هنوز اندر خم یک کوچه مانده اند و خیال می کنند با این دروغ پردازی هایی که هر روز از صدا و سیما و روزنامه های وابسته شان مثل کیهان و ایران منتشر می شود، می توانند ملت را بفریبند. چرا فیلتر سایت و توقیف روزنامه؟ مگر آن ها چه می‌گویند؟ با این وضع موجود، شما از کدام دموکراسی دم می زنید که ما آن را نه در تلویزیون و روزنامه، که در انتخابات هم که مظهر دموکراسی در هر کشوری است ندیده ایم؟!
ما می خواهیم با موج سبز هم و طنانمان همراه شویم. می‌خواهیم همگام با موج عظیمی که هم نوعان ما در سراسر کشور به راه انداخته اند، به خون خواهی و تظلم خواهی مردم کشور عزیزمان برخیزیم. و به آن ها بگوییم ما هم همراه شماییم. بس است این همه سکوت، تا به حال به قدر کافی نشسته ایم. وقت برخاستن است. کین درد مشترک هرگز جدا جدا درمان نمی شود.

چه كسي مي خواهد

من و تو ما نشويم

خانه اش ويران باد !

من اگر ما نشوم، تنهايم

تو اگر ما نشوي،

- خويشتني

از كجا كه من و تو

شور يكپارچگي را در شرق

باز بر پا نكنيم

از كجا كه من و تو

مشت رسوايان را وا نكنيم .

من اگر برخيزم

تو اگر برخيزي

همه بر مي خيزند


به امید ایرانی سبز و آزاد