یادمه وقتی مدرسه میرفتیم، روزهایی مثل 13 آبان مجبورمون میکردن که در تظاهرات شرکت کنیم و آخرش هم حضور-غیاب میکردن و تهدید میکردن که اگه کسی میان راه از جمعیت جدا شه و بره، از نمره انضباطش کم میکنن. یادمه از هر فرصتی استفاده میکردیم که بتونیم توی شلوغی و دور از چشم ناظم و بقیه، بریم خونه. شاید واسه این بود که نمیدونستیم به چه دلیل باید در تظاهرات شرکت کنیم، و هیچوقت هم جواب سؤالمون رو نگرفتیم؛ چون این سؤالی بود که هیچ کس، مخصوصا توی اون دوران، جرأت پرسیدنش رو نداشت.
کسی فکرشو نمیکرد روزی برسه که ما، همون دانشآموزهایی که دیروز از شرکت در تظاهرات فرار میکردیم، امروز همکلاسیهامون رو برای حضور در تظاهرات 13 آبان تشویق کنیم. حالا، بعد از گذشت سالها، اینبار به میل خودمون، و نه به اجبار، در تظاهرات 13 آبان شرکت میکنیم. نه حضور و غیابی در کاره، نه نمره انضباطی، و نه تهدید و اجباری. حالا میدونیم که چرا شرکت میکنیم و هدفمون چیه. چون ما خیلی وقته که جواب سؤالمون رو گرفتیم. سؤالی که تو ذهن همه ما بود،... اون روز، همه ما به یک باره انگشتهامون رو بالا بردیم و پرسیدیم،... اما فکرشرو نمیکردیم که همکلاسیهای شجاعمون، نداها و سهرابها، که ردیف اول نشسته بودند، کشته بشن. فکر میکردیم نهایتا نمره انضباطشون کم شه... اما نشد!
ندای عزیز! شاید تعجب کنی، اما زمونه برعکس شده، دیگه مثل قدیما برای حضور در تظاهرات مجبورمون که نمیکنند هیچ، اگر چاره داشته باشند، میگن ایندفعه اگه شرکت کنید از نمره انضباطتون کم میکنیم. حالا ما میخواهیم شرکت کنیم اما اونها نمیذارن. جالبه نه؟
ما در تظاهرات شرکت میکنیم، اما این بار سؤال دیگهای داریم؛ میخواهیم بهشون بگیم: از نمره انضباطمون کم کنید، اصلا بهمون صفر بدید، اما به ما جواب بدید که چرا همکلاسیهایمان را کشتید؟
کسی فکرشو نمیکرد روزی برسه که ما، همون دانشآموزهایی که دیروز از شرکت در تظاهرات فرار میکردیم، امروز همکلاسیهامون رو برای حضور در تظاهرات 13 آبان تشویق کنیم. حالا، بعد از گذشت سالها، اینبار به میل خودمون، و نه به اجبار، در تظاهرات 13 آبان شرکت میکنیم. نه حضور و غیابی در کاره، نه نمره انضباطی، و نه تهدید و اجباری. حالا میدونیم که چرا شرکت میکنیم و هدفمون چیه. چون ما خیلی وقته که جواب سؤالمون رو گرفتیم. سؤالی که تو ذهن همه ما بود،... اون روز، همه ما به یک باره انگشتهامون رو بالا بردیم و پرسیدیم،... اما فکرشرو نمیکردیم که همکلاسیهای شجاعمون، نداها و سهرابها، که ردیف اول نشسته بودند، کشته بشن. فکر میکردیم نهایتا نمره انضباطشون کم شه... اما نشد!
ندای عزیز! شاید تعجب کنی، اما زمونه برعکس شده، دیگه مثل قدیما برای حضور در تظاهرات مجبورمون که نمیکنند هیچ، اگر چاره داشته باشند، میگن ایندفعه اگه شرکت کنید از نمره انضباطتون کم میکنیم. حالا ما میخواهیم شرکت کنیم اما اونها نمیذارن. جالبه نه؟
ما در تظاهرات شرکت میکنیم، اما این بار سؤال دیگهای داریم؛ میخواهیم بهشون بگیم: از نمره انضباطمون کم کنید، اصلا بهمون صفر بدید، اما به ما جواب بدید که چرا همکلاسیهایمان را کشتید؟
منبع: وبلاگ ماهتو
0 نظرات:
ارسال یک نظر